Schematy terapeutyczne

Wyboru sposobu leczenia grzybicy należy dokonać po zapoznaniu się z wynikami badania mikologicznego. Próbka pobrana np. ze zmiany skórnej jest analizowana pod mikroskopem, później zakłada się natomiast hodowlę, aby rozpoznać konkretny rodzaj grzyba oraz jego lekowrażliwość i dzięki temu dobrać odpowiednie leki.

Leczenie zakażeń grzybiczych na własną rękę, bez konsultacji z lekarzem, jest tak naprawdę niewskazane. W pewnych postaciach grzybic wspomniane wyżej badanie mikologiczne pełni rolę wręcz kluczową – podobne objawy mogą dawać odmienne typy grzybicy, które mogą wymagać zastosowania leczenia z wykorzystaniem całkowicie innych preparatów.

Warto tutaj wspomnieć również o tym, że zastosowanie leków przeciwgrzybiczych na własną rękę może – przynajmniej czasowo – uniemożliwić przeprowadzenie tak potrzebnego w diagnostyce badania mikologicznego. W takim przypadku wykonanie tychże analiz może prowadzić do uzyskania zafałszowanych wyników i konieczne staje się odłożenie w czasie wykonania badania mikologicznego aż do upływu kilku tygodni od zażycia leku przeciwgrzybiczego.

Skuteczne leki przeciwgrzybicze są dostępne na receptę wydawaną przez lekarza i zawierają substancję aktywną, taką jak np. flukonazol. Będzie ona odpowiednio działać w przypadku wystąpienia różnych zakażeń grzybiczych, np. kandydozy (drożdżycy). W przypadku niektórych infekcji stosuje się leki o działaniu miejscowym, dotyczy to przede wszystkim kandydoz powierzchownych. Kandydozy inwazyjne wymagają stosowania leków o działaniu ogólnym. Na efekty leczenia wpływa nasza dieta, nawyki czy stosowane przez nas inne leki. U kobiet w ciąży można stosować tylko wybrane leki przeciwgrzybicze. Podczas leczenia warto szczególnie zadbać o higienę.

Piśmiennictwo

Candida  – Prawidłowa diagnoza to połowa sukcesu w leczeniu. Instytut Mikroekologii. Poznań 2008. Źródło dostępne on-line: www.instytut-mikroekologii.pl.
Śpiewak R. Zakażenia grzybicze skóry i jej przydatków. Ważny problem na pograniczu medycyny rodzinnej i dermatologii. „Medycyna ogólna” 1997, t. 3(XXXII), nr 4.