Grzybica pochwy i rola partnera

Lek. Paulina Raczyńska

VulvoVaginal Candidiasis- kandydoza sromu i pochwy jest jedną z najczęstszych infekcji ginekologicznych dotykających kobiety. Najliczniej chorują panie w przedziale wiekowym 15-49 lat. Szacuje się, że każda przynajmniej raz w życiu będzie cierpieć z powodu nieprzyjemnych dolegliwości z nią związanych, a połowa więcej niż dwa razy do roku.

VVC- skąd się bierze?

Drożdżaki są mikroorganizmami, które mogą czasowo kolonizować drogi rodne kobiety, nie wywołując przy tym żadnych dolegliwości. W sytuacji, gdy dochodzi do zaburzenia mikroflory pochwy, spowodowanego znacznym namnożeniem kolonii Candida albicans pojawiają się charakterystyczne objawy. Czynnikami predysponującymi do tego typu zmian w biocenozie pochwy są: ciąża, otyłość, immunosupresja, antybiotykoterapia, steroidoterapia, hormonoterapia, nieodpowiednia higiena czy nieprzewiewna bielizna.

Często pomijanym, a niezwykle istotnym „czynnikiem” jest partner seksualny. Wiele kobiet nie zdaje sobie sprawy z tego, że grzybicą można się zarazić. Stwierdzenie infekcji u partnera jest o tyle trudne, że nie daje ona praktycznie żadnych objawów. Niekiedy może pojawić się ból i obrzęk prącia oraz gromadzenie białej wydzieliny dookoła napletka. U kobiet, które uprawiają stosunki seksualne z partnerem, który jest nosicielem Candida albicans, bardzo często dochodzi do ponownego zakażenia (re-infekcji). Stwierdzenie infekcji grzybiczej u któregokolwiek z partnerów jest bezwzględnym wskazaniem do leczenia obydwojga by zapobiec nawrotom.

VVC- objawy

Grzybica jest niezwykle nieprzyjemną przypadłością. Najczęściej manifestuje się swędzeniem, pieczeniem, zaczerwienieniem okolicy sromu oraz obfitymi, serowatymi upławami. U mężczyzn objawy mogą nie występować w ogóle lub być bardzo dyskretne.

VVC- leczenie

Niezmiernie ważne jest, by zawsze podjąć odpowiednie leczenie. Co ważne – obejmujące również partnera. Nie należy przerywać kuracji zleconej przez lekarza, a w jej trakcie używać prezerwatyw podczas stosunków seksualnych, a najlepiej ograniczyć w tym czasie współżycie.

Bibliografia:

1. Stanowisko zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego dotyczące etiopatogenezy i leczenia nawrotowej postaci drożdżakowego zapalenia pochwy i sromu. Niemiec T., Tomaszewski J. Ginekologia Polska, 2011, 82, 869-873
2. Stanowisko zespołu Ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w sprawie leczenia ostrego i nawrotowego grzybiczego zapalenia pochwy i sromu- stan wiedzy na 2008 rok, Ginekologia Polska, 2008, 79, 638-652
3. „Położnictwo i Ginekologia”, G. Bręborowicz; tom 2, Wydanie II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2015, s. 63-64.